أ.. ب..ت ...ث...حــــــب

الألف

أصل الوجود فى الدنيا حب

الباء

بقينا أنا وانت أجمل لحن حب

والتاء

تدارى مهما تدارى ..عينيك هتبكى بدمع حب

والثاء

ثبت انى اللى قلبه يوم صدق..عمره مايقدر ينسى حب

والجيم

جواب من قلب غاب .. يمسح عزاب كان سببه حب

والحاء

حنان ويا براءة يدونا حب

والخاء

فيه خوف كاتم حروف..نابضه فى جوه بتقول يا حب


والدال

دوا كل الجروح انك تبوح..للى شيله نبض حب

والذال

ذليل وقت الأصيل..قلبك كسير وانت أسير..يالى اتعاليت على أى حب

والراء

رأيت وبشوق هويت..وان يوم نسيت وبلوم قسيت..قلبك كبير لسه يا حب

والزين

زهور ماليه الجناين..ونور فى وشك حتى باين..ياللى مشيت والقلب صاين..جوة منه صدق حب

والسين


سماح لو قلبى ناح..وفى يوم بكى على قلب راح ..وف لحظه خان اللى صدقله بكل حب

والشين

شموس الدنيا نورها ينطفى..لو يوم لقينا قلوبنا فيها يختفى..رسمك يا حب

والصاد

صديق..ياخد بأديك على الطريق..تشكيله همك وتنديله وقت ضيق..تعرف سعتها معنى الحب

والضاد

ضمير فيه المصير..لو يوم عمى تصبح ضرير..ماتشوفش حتى لفظ الحب

والطاء

طليق زى الطيور..قلبه البريء اتحاط بسور..وصبح غريق تاكله النسور..يوم مانخدع قلبه بحب

والظاء

ظروف ياما غيرت فى قلوبنا حب

والعين

عزول نفسه يزول ما الدنيا دية كل حب

والغين

غريب طبع الحبيب..لما يروح يبعد يغيب..يرجع يقول قلبى قريب..بقى دوة برده اسمه حب

والفاء

فلوس تشترى النفوس..وكمان قلوب فوقها تدوس..ألا اللى فيها أخلاص وحب

والقاف

قاموس الدنيا ايه..لو كل كلمة بقية فيه..زشلنا منه لفظ حب

والكاف

كلام قالوه زمان..عمرك ما تخلص فى يوم لقلب..ألا وتلقى حصاده حب

والام

لامونى لما لقونى باكتب قصيده باسم حب

والميم

منين هنجيب سنين..وقلب يستحمل أنين..لو كل يوم ينزف بحب

والنون

نموت لو يوم يفوت..ولا نلقى فيكى يا دنيا حب

والهاء

هنا ناس مننا..بتقول مافيش فى الدنيا حب

والواو

ده ويل و أمر ويل للى هوى ولا طالش حب

والياء

يا قلبى قوللى مين فى الدنيا يستاهل ده حب